Robert Schuman
Robert Schuman, sierpień 1949 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Premier Francji | |
Okres |
od 24 listopada 1947 |
Poprzednik | |
Następca | |
Premier Francji | |
Okres |
od 5 września 1948 |
Poprzednik | |
Następca | |
Robert Schuman (ur. 29 czerwca 1886 w Luksemburgu, zm. 4 września 1963 w Scy-Chazelles) – francuski polityk, mąż stanu, dwukrotny premier Francji, reformatorski minister finansów oraz minister spraw zagranicznych, będący jedną z kluczowych postaci w kształtowaniu powojennej Europy i stosunków transatlantyckich, uznawany za jednego z ojców Unii Europejskiej, Rady Europy i NATO. Czcigodny Sługa Boży Kościoła katolickiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Schuman urodził się w Luksemburgu, jednak jego rodzice pochodzili z Lotaryngii, dokąd wrócili wkrótce po narodzinach dziecka. Lotaryngia należała wówczas do Niemiec i Schuman studiował na niemieckich uczelniach: w Bonn, Monachium, Berlinie, a studia ukończył ostatecznie w Strasburgu[1]. Gdy po I wojnie światowej Lotaryngię przywrócono Francji, Schuman aktywnie włączył się do francuskiego życia politycznego. W roku 1919 po raz pierwszy zdobył mandat deputowanego do Zgromadzenia Narodowego (fr. Assemblee Nationale). Pracował jako parlamentarzysta do roku 1940, kiedy Rząd Vichy umieścił go w areszcie domowym. Rok później Schuman uciekł z aresztu i przyłączył się do ruchu oporu.
Walka z nazizmem dała mu duży autorytet, na tle innych polityków oskarżanych o kolaborację z Niemcami. Z ramienia Ludowego Ruchu Republikańskiego w okresie od 24 listopada 1947 do 26 lipca 1948 pełnił funkcję premiera Francji. Na krótko objął ten urząd ponownie 5 września 1948 na tydzień, ale jego zwolennikom nie udało się uzyskać stabilnej większości w parlamencie. W latach 1948–1953 pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych Francji.
W maju 1950 roku Schuman, we współpracy z Jeanem Monnetem i kanclerzem Niemiec Konradem Adenauerem doprowadził do porozumienia między Francją a Niemcami w sprawie wspólnego zarządzania przemysłami stalowym i węglowym na terenie Zagłębia Ruhry. W ten sposób powstała Europejska Wspólnota Węgla i Stali, której następcą stała się Wspólnota Europejska, a od 2009 r. dzisiejsza Unia Europejska. Deklarację Schumana ogłoszono 9 maja 1950 roku – dla upamiętnienia tego dnia 9 maja obchodzony jest jako Dzień Europy.
W latach 1958–1960 Robert Schuman był przewodniczącym Parlamentu Europejskiego.
Zmarł 4 września 1963 roku w swoim wiejskim domu w Scy-Chazelles 5 km od Metz. Początkowo został pochowany na miejscowym cmentarzu; potem jego prochy przeniesiono do kościoła Saint Quentin, stojącego naprzeciw jego domu.
Dziedzictwo
[edytuj | edytuj kod]Dzielnica Schumana w Brukseli została nazwana na jego cześć (w tym stacja metra i kolei, tunel oraz jeden z głównych placów/rond w Brukseli, wokół którego znajdują się instytucje europejskie).
W Dniu Europy, 9 maja, w Warszawie od 1999 roku organizowana jest Parada Schumana[2].
Patron m.in. Gimnazjum nr 1 z Oddziałami Dwujęzycznymi w Warszawie[3], Gimnazjum nr 142 z Oddziałami Dwujęzycznymi w Warszawie[4], Niepublicznej Szkoły Podstawowej nr 47 Fundacji Primus w Warszawie[5], Niepublicznego Liceum Ogólnokształcącego Fundacji Primus w Warszawie[6] oraz największej auli UKSW znajdującej się w budynku 21 Auditorium Maximum[7].
Kościół katolicki rozpoczął 14 maja 2004 proces beatyfikacyjny Roberta Schumana[8][9]. 19 czerwca 2021 papież Franciszek podpisał dekret o heroiczność cnót i odtąd przysługuje mu tytuł Czcigodnego Sługi Bożego[10][11].
Jean Rey, znany polityk belgijski, przewodniczący Komisji Europejskiej w kadencji 1967–1970, powiedział podczas jednego ze swoich publicznych wystąpień: „Przyjdzie dzień, kiedy zbudujemy Stany Zjednoczone Europy, że pójdziemy pochylić się nad grobem Schumana i zwiedzić jego dom w Scy-Chazelles, tak jak Amerykanie idą zwiedzać dom Jerzego Waszyngtona w Mount Vernon”.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Robert Schuman, le saint fondateur. Le Point, 2008-10-16. [dostęp 2020-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (fr.).
- ↑ XXIV Spotkania Europejskie 2017 [online] .
- ↑ Gimnazjum nr 1 w Warszawie [online], gimnazjum1.net [dostęp 2017-03-01] (pol.).
- ↑ Patron, Gimnazjum nr 142 w Warszawie [online], zs113.pl [dostęp 2017-03-01] (pol.).
- ↑ Patron, Niepubliczna Szkoła Podstawowa nr 47 w Warszawie [online], www.primus.com.pl [dostęp 2017-03-01] (pol.).
- ↑ Gimnazjum [online], www.primus.com.pl [dostęp 2017-03-01] (pol.).
- ↑ Kampusy - Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie [online], uksw.edu.pl, 4 czerwca 2022 [dostęp 2024-09-30] (pol.).
- ↑ Joanna Bątkiewicz-Brożek: Polityk na kolanach. gosc.pl, 4 października 2012. [dostęp 2014-04-30].
- ↑ Paweł Kostecki: Robercie Schumanie, módl się za nami!. deon.pl, 20 lutego 2012. [dostęp 2014-04-30].
- ↑ Promulgazione di Decreti della Congregazione delle Cause dei Santi, 19.06.2021. press.vatican.va. [dostęp 2021-06-19].
- ↑ Robert Schuman coraz bliżej beatyfikacji. vaticannews.va. [dostęp 2021-06-19].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Instytut Myśli Schumana http://imschuman.com/
- Polska Fundacja im. Roberta Schumana
- Tekst deklaracji Schumana w języku polskim. uniaeuropejska.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-13)].
- ISNI: 0000000108927941
- VIAF: 44324229
- LCCN: n50003164
- GND: 118611631
- NDL: 00525989
- BnF: 12084053n
- SUDOC: 029156238
- SBN: SBLV149999
- NLA: 35681226
- NKC: jn20000701624
- BNE: XX1116168
- NTA: 071197451
- BIBSYS: 90750156
- CiNii: DA04406969
- Open Library: OL560276A
- PLWABN: 9810564099605606
- NUKAT: n97023022
- J9U: 987007462953005171
- LNB: 000039022
- NSK: 000238979
- CONOR: 27894115
- LIH: LNB:H2/;=pa
- Absolwenci Uniwersytetu Humboldtów w Berlinie
- Francuscy Czcigodni Słudzy Boży Kościoła katolickiego
- Francuscy ministrowie finansów
- Francuscy ministrowie spraw zagranicznych
- Francuscy parlamentarzyści (IV Republika)
- Laureaci Międzynarodowej Nagrody Karola Wielkiego
- Ludzie zimnej wojny
- Premierzy Francji
- Ludzie urodzeni w Luksemburgu (miasto)
- Urodzeni w 1886
- Zmarli w 1963
- Politycy Wspólnot Europejskich i Unii Europejskiej
- Laureaci Nagrody Erazmusa